Tuinen van overvloed

Eind jaren zeventig vormden de wouden op Tasmanië de kraamkamer van een visie en een beweging die inmiddels wereldwijd voet aan de grond krijgt onder de noemer ‘permacultuur’: permanente (agri)cultuur. Oorspronkelijk verwijst het woord ‘cultuur’ naar onze bewerking van het land, en inmiddels is het zonneklaar dat een blijvende, bloeiende menselijke samenleving alleen kan bestaan op het fundament van een verantwoorde omgang met de bodem en andere natuurlijke hulpbronnen.

De permacultuur vormt een integrale benadering voor ons leven op Aarde, waarin we de principes toepassen die we kunnen herkennen in natuurlijke ecosystemen – zoals de wouden op Tasmanië. De duurzame systemen die we zo inrichten voor de teelt van ons voedsel en het beheer van energie, water, landschap, grondstoffen en een eerlijke economie zijn divers, multifunctioneel, veerkrachtig, overvloedig, slim en van een menselijke maat.

De heruitgave van Tuinen van overvloed, dat in 1996 voor het eerst verscheen, markeert een snel groeiend bewustzijn over de urgentie van de mondiale problematiek, èn van de mogelijkheden om lokaal en regionaal in actie te komen. Dit boek zet de principes van de permacultuur grondig uiteen en laat zien hoe creatieve individuen en gemeenschappen van daaruit overal ter wereld meters hebben gemaakt.

Bovendien nodigt het u als lezer uit om dat ook zelf te gaan doen, zoals door:

• het telen van kruiden en kiemgroente in de vensterbank
• het verwerken van keukenafval op het balkon
• het aanleggen van slimme groentebedden in de moestuin
• het planten en beheren van een eetbare ‘jungle’
• het ontwikkelen van ecologische buurtinitiatieven.